در این مقاله توجه شما را به مطلب علمی جدید که در باره ساخت لیزر می باشد جلب می کنیم،دانشمندان دانشگاه میشیگان با استفاده وکمک گرفتن از خون انسان موفق به ساخت لیزری شده‌اند که به شناسایی تومورهای سرطانی کمک میکند.
محققان با استفاده از خون انسان و یک رنگ فلورسنت به نام ایندوسیانین سبز (ICG) توانسته‌اند لیزر خونی بسازند که می‌تواند به پزشکان در شناسایی تومورهای سرطانی در بدن بیمار کمک کند.
اگر بخواهیم نحوه کار کردن این لیزر خونی را توضیح دهیم ابتدا باید ذکرشود که برای ساخت یک لیزر شما نیاز به منبعی از نور، ماده تقویت کننده و حفره بازتاب نور دارید. محققان دانشگاه میشیگان برای تقویت نور منتشر شده، از ترکیب خون با رنگ ایندوسیانین سبز استفاده کرده‌اند. البته باید بدانید که استفاده از این رنگ مجاز است و توانسته از سازمان غذا و دارو آمریکا تاییدیه دریافت کند.
یکی از دانشمندان این پروژه به نام شودانگ فن به جیکوب آرون از خبرگزاری New Scientist گفته است:
بدون خون انسان و تنها استفاده از ICG انجام چنین کاری غیرممکن است.
با داشتن منبع نور، ماده تقویت کننده که در پروژه ذکر شده ترکیب خون با ایندوسیانین است و در آخر حفره بازتاب نور می‌شود گفت که لیزر خونی ما آماده است.
جنیفر وولت یکی دیگر از دانشمندان این پروژه در مصاحبه‌ای با سایت گیزمودو گفته است که وقتی لیزر را با نور یا الکتریسیته به محیط مد نظر بتابانید موجب می‌شود که اتم‌ها به وضعیت بالاتری از سطح انرژی برسند که به وضعیت هیجان زده یا برانگیخته شناخته می‌شود. این دانشمند درادامه افزوده است:
سپس فوتون‌ها به حفره بازتاب نور وارد می‌شوند. اگر یکی از این فوتون‌ها با یک اتمی که در حالت تحریک قرار دارد برخورد کند آن اتم به حالت نرمال بازگشته و از خود فوتون دومی منتشر میکند که دارای فرکانس و جهت مشابه با فوتون ضربه زننده است.
در نهایت این وضعیت ادامه یافته و ضربات وارده توسط فوتون‌ها به اتم‌های هیجان زده باعث می‌شود که پروتون‌های بیشتری منتشر شده و در نتیجه انعکاس لیزر شکل بگیرد. وقتی شودانگ فن و تیم تحقیقاتی وی، ترکیب خون با ICG را در یک سیلندر بازتاب نور قرار داده و سپس پرتو نور نزدیک به مادون قرمز را به آن تاباندند مشاهده کردند که خون می‌تواند نور را ساطع کند. نتیجه این آزمایش، رسیدن به یک روش تکنیک جدید برای شناسایی تومورهای سرطانی بود.
علت آن نیز این است که ICG یا همان ایندوسیانین سبز می‌تواند در عروق خونی تجمع کند؛ بنابراین مکان‌هایی که مقادیر زیادی عروق خونی قرار دارد مانند تومورها، مکان‌هایی خواهند بود که ایندوسیانین سبز نیز انباشته شده و با انعکاس نور به راحتی تومور را قابل شناسایی میکند.
با استفاده از این تکنیک تنها کافی است که ایندوسیانین سبز را به بدن بیمار تزریق کرده و سپس پرتوی نور را به سطح پوست وی تاباند و در نهایت با دوربین مادون قرمز به دنبال انعکاس نور گشت و دید که آیا بیمار دارای تومور سرطانی است یا خیر.
در شرایط فعلی باید لیزر خونی روی بافت موجودات زنده تست شود زیرا هنوز محققان نتوانسته‌اند آنچه قرار است نقش حفره بازتاب نور را ایفا کند بیابند، اما فن گفته است که نانوذرات طلا می‌توانند برای این کار مفید باشند. او در مصاحبه‌اش گفته است:
در نهایت روزی خواهد رسید که ما این تست‌ها را بر روی بدن انسان انجام خواهیم داد.
آنها باید راهی نیز پیدا کنند که مطمئن شوند این لیزر خونی آنچنان قدرتمند نیست که بتواند به بافت‌ها آسیب رسانده و آنها را بسوزاند.
خون تنها ماده عجیبی که برای ساخت لیزر استفاده شده نیست. در سال ۲۰۱۱ یک گروه تحقیقاتی دیگر از سلول‌های زنده کلیه استفاده کردند تا نقش تقویت کننده نور را ایفا کنند و در دهه ۷۰ میلادی نیز دو دانشمندان با استفاده از ژله موفق به ساخت لیزر شدند.
البته باید ذکر کرد که اگر دانشمندان با استفاده از این روش‌ها موفق به شناسایی تومورهای سرطانی شوند یک قدم فوق العاده ارزشمند در شناسایی زودهنگام بیماری‌های سرطانی برداشته خواهد شد؛ اقدامی که می‌تواند در نجات جان بیماران نقش مهمی ایفا کند.
