کابل شبکه چیست؟
علیرغم پیشرفت تکنولوژی های بی سیم، بسیاری از شبکه های کامپیوتری قرن بیست و یکم هنوز بر روی کابل ها به عنوان یک رسانه فیزیکی برای دستگاه های انتقال داده متکی هستند. چند نوع استاندارد کابل شبکه وجود داردکه هر کدام برای اهداف خاص طراحی شده اند. هنگامی که داده ای از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر ارسال می شود باید مراحلی را پشت سر بگذارد.
به عنوان نمونه برای ارسال یک صفحه ورد می بایست در ابتدا اطلاعات آن شکسته شود، کد گذاری شود، آدرس مقصد آن مشخص شود و به 0و1 تبدیل شود. کدهای 0و1 می بایست از طریق کابل های شبکه به سیستم دیگر منتقل شود و تمام مراحل ذکر شده به عکس انجام شود.
به طور کلی 3نوع کابل شبکه وجود دارد:
الف: کواکسیال
ب: زوج بهم تابیده
ج:فیبرنوری
کابل کواکسیال
اختراع شده در دهه 1880، "کوک" به عنوان نوعی کابل که تلویزیون را به آنتن های خانگی متصل می کرد، بیشتر شناخته می شد. کابل کواکسیال نیز یک استاندارد برای کابل های اترنت 10 مگابیت در ثانیه است. وقتی که 10 مگابیت بر ثانیه اترنت بیشترین محبوبیت را داشت، در دهه 1980 و اوایل دهه 1990، شبکه ها به طور معمول از دو نوع کابل کواچ (استاندارد 10BASE2) یا ضخامت (10BASE5) استفاده می کردند. این کابل ها شامل یک سیم مسی با ضخامت متفاوت است که توسط عایق و محافظ محصور شده است. سختی آنها باعث شد که مدیران شبکه در نصب و نگهداری Thinnet و thicknet مشکلی نداشته باشند.
کابل های زوج بهم تابیده
در سال 1990 کابل هایی به بازار عرضه شد که به صورت زوج هایی از سیم با رنگ های مختلفی بودند که دو به دو بهم تابیده شده اند. این نوع از کابل ها شامل 4 جفت سیم بودند که به دو نوع تقسیم بندی می شوند:
کابل UTP روکشی که در کابل های STP استفاده می شود را در ساختار خود ندارد.
فیبرهای نوری
به جای سیم های فلزی عایق شده که سیگنال های الکتریکی را منتقل می کنند، شبکه های فیبر نوری با استفاده از رشته های شیشه و پالس نور کار می کنند. این کابل شبکه با وجود اینکه از شیشه ساخته شده است، قابل انعطاف است. این نوع از کابل ها در تاسیسات شبکه گسترده (WAN) که در آن کابل های طولانی زیر کراس در زیر زمین و یا در فضای باز مورد نیاز است، و همچنین در ساختمان های اداری که حجم زیادی از ترافیک ارتباطی معمول است، بسیار مفید است.
دو نوع اصلی از استانداردهای صنعت کابل فیبر نوری تعریف شده اند:
- تک حالت (استاندارد 100BaseBX)
- چند منظوره (استاندارد 100BaseSX)
شبکه های مخابراتی از راه دور معمولا برای ظرفیت پهنای باند نسبتا بالاتر از حالت تک استفاده می کنند، در حالی که شبکه های محلی معمولا به جای هزینه های پایین تر از چند حالت استفاده می کنند.